Gunler kisa

Hep diyorum mutluyken yazayim hatta bilgi vereyim ama olmuyor. Belki de depresif bir insanim, mutlu oldugum gun olmuyor ya da cok sinirli, belki de hayatim cok zor, bilemiyorum. Hani herkesin hayati zor da tabi. Epey yavas oluyor postdoc, research dedigin, geliyorsun 10da, kahve ic 11, a oglen yemegine ne kaldi deneyi ogleden sonraya koy, gyme git, yemek ye, 2de deney yap 6ya kadar uzamasin, 7de en gec cik gunleri bitti. Yerine 7de kalk, 8de ise git 2. isi yap rapor yaz, deney koy 10da, gyme git gidebilirsen, gel deneyi bitir, is basvur, aksam rapora devam et. Haftasonu 10-15 saat coffe shop coffee shop gez, raporu tamamla, hoppa sil bastan. Arada tabi bir de anneyle sevgiliyle gecirlememis zamanlara hayiflan, ustune kismetse olur izle uyurken. Kendimi 3 isim var gibi hissediyorum, 1 lab isi, 1 yatirimci bankacilik, 1 de is basvurma gorusmelere gitme isi. Hani zihinsel olaak kisir dongunde hissediyordum, stock olma hali onlar bitti. Daha cok yaptikca, daha efficient daha verimli calisiyorum. Ama geberdim cidden, ben ben de degilim.

Ustune aniden tatil karari verdim, cunku gitmek zorundayim patlicam, 1,5 sene tatil yapmadim, yorgunum falan filan. Vize randevusu oldum, ever arti sinir bozucu faktor. Asil gonlumde yatan asya ama avrupaya gidecegim yalniz napalim, gezmek daha kolay dil anliyorum daha guvenli hissederim diyerekten. Hava soguk, gunler kisa ama boyle denk geldi napalim. Amsterdam-Prag-Iceland plan. Hani Aralik basi cikabilsem cilgin ucuz biletler ama napalim oyle olamayacak vize dolayisiyla. Guzel olacak eglenceli ve cok ihtiyac duyulan dinlenmeli. Belki fiziken degil ama ruhen ara vermek, uzaklasmak, baska ortamlara girmek guzel olacak.

Aslinda hayatimda progress var, istedigim hersey oldu oluyor, tek sorun bu yorgunluk hali ama sikayet etmemem lazim.

Super gorusmeler yaptim yapiyorum, guzel bir isim olacak az kaldi, bu arada 2 isim var ikisini de sevdigim sadece yogun buldugum. Annem yanimdaydi, guzeldi birlikte olmak boyle, belki boyle yalnis uzun vakit geciremeyiz epeyce, cocugumuz olur, evleniriz, guzeldi, kavga da etmedik oh mis. Sevgiliyle iyiyiz, iliskimizde baska bir asama katettik, hatta yenilerini ekleyecegiz, zor donemleri birlikte astik, daha dibe vurmayacagimiz daha guzel gunler yasayacagimiz zamanlara diyoruz efenim.

E bi de uzerine super hep gormek istedigim yerler gorecegim, hurray. Onlari yazar miyim resim koyar miyim bilemedim belki yaparim. Heyecanli ama :)

Oh hayat guzelsin zor oldugun kadar.

Is dedigin

Hep ask yazardim, hep sikayet, e bir degisiklik yapalim isten bahsedelim. Anacim is arama bildigin basli basina is. Once ne istiyorsun, neden zevk alirsin bulacaksin, bunu yaparken once ne olasiliklar var onlari ogreneceksin, o isleri yapan insanlari bulacaksin, yazacaksin, konusmaya calisacaksin, konuscaklar, ogreneceksin isteyip sevip sevmeyecegini dusuneceksin, o insanlarla kontagi tutacaksin. Cok zor zanaat ama bununla bitmiyor. Yani soyle isin en onemli kismi ne istedigini bulabilmek hayatta herseyde oldugu gibi, sonra o isin icinde olan insanlarla networking yapmak, sonrasi is gorusmesi ve basari ile ise baslamak bi pazarlik kismindan sonra. Oyle networking deyip gecmemek lazim, onsuz hicbirsey olmuyor. Ay ya ben sikayet etmeyecektim noldu? Olmadi. Resume var resumeyi tailor etmek var, gorusmeyi basariyla gecmek var. Anam icim karardi aslinda epey yol katettim, cok sey ogreniyor insan da hersey gibi bu da cok ogrenmeli kolay olmayan bir surec. Tabi insanin bulundugu alan cok onemli, mesala finanasta doktora yaptiysan bir otelde yilda 2 kez olan konferanslarla is buluyorsun, sonrasi om-site gitmek, kesinlikle zor bir surec ama hersey goreceli. Mezun sayisi ihtiyac sayisindan cok olmadigi icin, biyoloji kimya doktoralilari gibi is bulmak daha kolay. Dedigim gibi kolay degil, sadece daha kolay olasilik fazla oldugundaN.

Ay ben boyle bilgilendirici bisi yazacaktim ama olmadi, birakcam. Hayatimda guzel seyler oluyor ama, mutluyum, daha guzel gunleri de dort gozle bekliyorum.

Welcome welcome!

Grrr

Ay yine herseyden nefret ettigim bir gun. Aslinda nefret degil, bi hazimsizlik, rahatsizlik, irritation, sinir bozuklugu. Neden hersey zaman aliyor arkadas? Neden NY'ta evler kucuk? Studyo nedir? Kaset studyosu vardir, resim studyosu vardir, eve en az 1 oda lazimdir. Neden evler bu kadar pahalli?

12 saat uyudum bugun, disciye gittim, yine canim yaniyor. Sabah kalktim Nur Bilen Yavuzer'in postlarina baktim, dedim kendime kiyak geciyim 2 krem alayim, yaslanmiyim, icim curusun disardan anlamasinlar. Yuh anacim lip balm dedigin 75$ olur mu? Krem 100-200 doler. Hayir biriktirir ileride botoks yaptiririm o paraya, yuh yaw. O da husran oldu, sonra gyme gitmedim, sonra annem tadimi kacirdi, sonra tepki verdim diye kendime canim sikildi. Ayh! Sevdicegimin morali bozuk, bana teklif gelmedi. Nideeen nideeen?

Soyle mantikli dusununce diyorum, olcak er gec hersey duzene gircek. Bi evim olcak, soyle 3 odali, icinde camasir makinesi olan, sevdigim yanimda olcak, spor yapcam, saglikli hayatim olcak, ustune isimi sevcem, cok yogun olmayan bi isim olcak, belki sonra bir cocuk, annem gelcek duzenli mutlu bir aile hayatimiz, gorustugumuz kafa dengi arkadaslarimiz. Hayir hani sanki cok sey istiyorum oysa ki cok siradan istekler. Hayir anlamadigim, amerikaya gel, doktora yap, calis cabala, sonra istedigin aslinda teklifi kabul etsen 23 yasinda universite mezun oldugunla ayni olsun, ay anlamadim ki.

Sonra diyorum, kalsaydim trde, nefret ederdim, gezide olmus olurdum belki, ya da mutsuz evli olurdum. Cok sey yaptim, gezdim eglendim, seyahat ettim, super arkdaslar edindim, kendimi deli gibi gelistirdim. Ama mutlu muyum? Hayir. Hayatimla tatmin miyim hayir? Belki sosyal medyadandir, belki doktoradan, hep daha cok basari, daha guzel seyler istiyor insan, hep birseyleri eksik goruyor. Ama cok guzel seyler hayatimda, cok sevdigim cok duzgun bir adam, canimin parcasi hep bana destek ailem, cok bitane arkadaslarim, hani evrim de gecirdim, epey iyiyim ben de, kendimle gurur duydugum cok seyler de yaptim. Biraz yasi buyuk yine yeniden bir gecisten gecmek daraltiyor beni heralde. Neyse hadi gelsin bir teklif, bir tatil, ustune sevdigime kavusma, onun ustune guzel ev tutma dizme, hani bir maile, 2 guzel habere bakiyor. Enseyi toparla afu.

Yarin bi kumsal yapalim anosla, yaniyim, dinleneyim. Ole haftaya da gelsin calirfornication. Ama o zamana kadar batsin bu dunya :)

Ay aslinda bilimden konuscaktim yok PCOS hazirladigim sunumlar falan anlaticaktim da. Ay baslicam sunumuna bilimine mode on oldugunda bir muslum soszuyle kapiticim refer to ust paragraf. grrrr

Yorgunluk!

Cok yorgunluk. Arkadaslara, sevgiliye, anneye yakinmaktan yorulunalacak kadar yorgunluk. Gecis donemleri hep zordur, surekli gecis halinde olmak daha da zor. Doktora hayatimda verdigim en guzel kararlardan, ama insan bir isin icine atilirken bilmiyor nelerle ugrasacagini, hayatinin gelecekteki 10 yil nasil olacagini, hatta o anki secimlerinin hayatinin souna kadar etkili olacagini.

Kimyaciyim ya ben aslinda, senlerdir kimya yaptigim yok kanser uzerine calismak cok cazipti, insan sagligiyla ilgili bir tez uzerine calismak. Teflonu cozecek bir sey bulmaktan ya da bir orhanik madde sentezlemeden cazipti iste. Gel gorki o zamanlar farkinda degildim, kimya alanindaki mezunlar daha az, is bulmak daha kolay olabiliyor. Hani duygusal doyumu super, o haz anlatilmaz. Ama kisisel hayattaki zorlik da anlatilmaz hani :) 6 yil olacak doktora biteli, kolay geliyor insana, ama ne cabuk geciyor zaman.

Asil anlatmak istedigim neden yorgunum :) Arkadas her sene bir oncekinden zor mu oluyor, yoksa benim toleransim mi dusuyor bilemedim. Is bulmak zor is, insanlarla konusmak, sunum yapmak, is basvururken calisiyor olmak. Ufkum acildi o ayri, o begenmedigim, cok ise yaramadigini dusundugum guzelim doktoramla neler yapabiliyormusum meger. Mesele bir bankada yatirim analizcisi olabiliyormusum, saatleri zor, iyi odeyen bir is. Ya da bir avukatlik firmasinda patent analizi yapabiliyormusum firmalar icin, sonunda avukat oluyor ve PhD, JD devam ediyorsun hayatina. Ya da bilim aktaricisi oluyorsun, firmalara sunum hazirlayip, doktorlari egitebiliyorsun bazi konular hakkinda. Bunlar deney yapmayi gerektirmeyen isler. Bir de deney yaptigin bilim isleri var ama ben onlarla pek ilgilenmiyorum. Consultant isi var uzerine. Neyse su saydigim islerin her birine basvurdum, herbirine is gorusmelerine gidiyorum. Ayni zamanda deney yapip, su anki patronumu mutlu tutmaya calisiyorum, ustune gyme gidip saglikli yasamaya calisiyorum, onun uzerine anacum burda onunla vakit gecirmeye calisiyor ve geciremiyorum, onun uzerine de sadece haftasonlari gordugum sevdicegimle istikrarli bir iliski yurutmeye calisiyorum, ha onun da ustune benim olan bir evin badana boyasiyla ilgilenip, anacumu hastaneye goturup, bir de 3 aydir 1 kirilan dis, 2 kanal, birkac curuk disle ugrasiyor, aci icinde yapiyorum bu saydiklarimin hepsini. Yazarken yoruldum yeminlen. Hani cocugu olan insanlarin tukenmisligini anlayabiliyorum bi derece, ayni degil biliyorum ama. Cocugum yok diye mutlu oldugum nadir zamanlardan.

Su anda aklimda eger bu islerden hicbiri olmazsa korkusu var. Bir de olursa nasil olacak, ne olacak, nerede yasayacagim korkulari da cabasi. Bostona gidersem, pozitif tarafi sevdigime yakinlasirim, daha ucuz bir hayat az da olsa, negatifimsi tarafi ise hic tanimadigim bir sehir, bir ortam. NY'ta kalirsam alistigim bildigim bir yer pozitifligi, negatifligi ise kucuk bir ev tutabilecek olmam ve de evin kucuk olacak olmasi. Ilk zamanlar zor olacak iste, alisma sureci, korkutucu tabi. Umarim sevdigim ve basarabilecegim bir is olur, umarim seceneklerim olur ve iyi bir secim yapabilirim sonunda.

Suraya koyayim hayallerimi, bakarsiniz ya olur: 100k'lik bir is, 9-5 saatleri, sosyal ve mutlu bir is ortami, 1 ay ara is oncesi, 1-2 haftada ev bulup, sonraki 2-3 haftada avrupa ya da asya tatile. Asya tercihli. Vietnam ve Thailan gezisi.. Uzerine guzel bir ev, walking closetli, en az 1 odali, guzel yeni esyalar, parka yakin, sabahlari kosayim diye, gym var bir de yakininda. Uzerine sevdicegim yanimda ve mutlu. Annem geliyor sik sik o da mutlu, odasi var ayri. Abimin isleri duzgun, keyfi yerinde. Ay hidirelez dilekleri gibi oldu.

Iki de update vereyim. Hedefledigim 122 lb ulasamadim, ama disimin agrimasiyla birkac lb verdim. 126-128 arasi geziniyorum, sporla fena gorunmuyorum, hayatimda ilkkez ince bacaklarim olsun, daha dogrusu kasli bacaklarim olsun sevdasindan vazgecmis deilim, kilo almiyim, duzenli hayatimla daha da iyiye gidecek ama. Wink wink.

Hayallerimiz hedeflerimizin gercek olmasi dilegiyle. Opucuk.

Healthy living/saglikli yasam!

Ingilizce yazmakla turkce yazmak arasinda gelip gitmekteyim. Turkce yazinca da zaten pek cok ingilizce kelime kullanmaktayim, ama de ve dalari ayirmaya ozen gosteriyorum arada, hakkim yenmesin :))

Hatirlanirsa (ben unutmaya calissam bile), bundan 2-2,5 sene once olumlerden donmustum, saka degil kaza degil bildiginiz hastaliklardan basimi kaldiramamistim ve hatta etkileri, toparlanmam 2 yili buldu. Bu surecte boyle hayatimi gozden gecirdim, iste aman efendim hayatimdaki oncelikleri belirledim falan gibi seyler olmadi. Daha dogrusu oldu ama zamanla oldu, 30lari gectim, hayatimin en duyusal olarak stable olan donemine girdim diye oldu. Yani pek cok sey bu hastalik dahil oldu, ve buralara geldi. E guzel de oldu hani. Aileme onem verdigim, kendimi sevdigim, kendime onem veridigim, onceliklerimi belirledigim, hergun sinirlarimi cizmeye ve korumaya calistigim, hergun birton seyler ogrendigim ve kullandigim, hatta ve hatta hayatimd ailkkez 2 yillik bir iliski yurutebildigim guzel gunlere geldim, geldik hep beraber.

NY'tan nefret ettim, hoslanmadim, eh iste hoslandim ve sevdim yasadigim 5 yil icerisinde. Ne cabuk geciyor anacim zaman, bu ne ya. Neymis, evle is yakin olmaliymis, duzenli hayat, spor, sevdigin arkadaslar dostlarla cevrili olmak muhimmis. NY city hayatimda yasadigim ve gordugum en tough city imis, ve heryere bir sekilde alisiliyormus. Pek cok sey ogreniyor insan burda, hem kulturel hem duygusal. Hayatimda ic tanimadigim kadar igrenc ve degisik/ilginc insanlarla tanistim, bilim alanind aock sey ogrendim, kendimi pek cok konuda epey gelistirdim. E bi de saglikli yasama basladim. Artik bakiyorum tr'de de herkes spor yapiyor, super birsey. Kosmaya basladim, gyme basladim, saglikli yemeye basladim. 15lb verdim, sevdicegimin de destegini unutmamak gerek, baslarda sinirimi bozsa da cok destekci ve sevimli bir insan oluverdi. Baska bir yazida da ikimizin karsilikli gecirdigi evirimi anlatirim belki :))

141lb (63.7) ile basladim , 125 lg (56.7kg) ile devam ettim bir sure, sonra tabi aldim o kilolarin bir kismini. Simdilerde 132 lb (59.9 kg) civarinda salinmaktayim. Bilen bilir, ole 1.63 boyunda, popolu bir insanirim sonucta, hafif buyuse kuculse de hic ole ince bir insan olmadim ben. Hayatimin en ince, en sagilikli, en selulitsiz zamanindayim simdi. Ahu gururla sunar. Cok cabaliyorum valla, haftada 1 kosmak, bisiklet, arada yoga, boot camp ve body pump denilen iskenceli weight/cardia karisimi dersler aliyorum, haftanin en az 3 en cok 5 gunu spor yapiyorum. Spor super, acayip iyi hissediyor insan kendini, disarda kosmak muthis rahatlatiyor, East River'da suya karsi tas gibi insanlarla kosmak gaza getirici bisi haliyle. Gym dersleri biraz daha meletiyor beni, o aci kasilmalar, yorgunluk hissi, aylar sonra bile gitmedi. Ha bu arada acaba kas kazandim da mi o poundlar artti diye bir umudum da yok degil? Ama gel gorki gozlerim goruyor, e biliyorum da gecen yaz dogru duzgun aksam yemegi yemiyordum, biraz uzuntu stresten. Stres degisik etkiler yapabilir, bazen cok yiyorum, ask acisindan kaynakli stresse az yiyorum, boyle de cins bir insanim :)

Neyse, simdi hedefim 122 lb Temmuz 1'e kadar. Ayda 3-4 lb, haftada 1 lb yani yarim kilo vermem gerekiyor. Hani kulaga basit geliyor di mi? 15lb vermis, 5 geri almisim, hepi topu 10 daha vercem. Gel gor ki oyle olmuyor. Cunku degistirdigim beslenme seklimle verdim o kilolari, eskisi gibi kotu yemiyorum, cok daha az yiyorum, e kalan 10 lb'u vermek icin daha da degisiklik yapmam gerekiyor, ve ilk degisiklikler epey bi major idi, simdi ac mi kaliyim? Yazik deil mi bana? :p Degil tabiki de. Zor olacak ama yapabilirim, hatta kalori hesabina giritstim yine eger 1200 cal'de tutabilirsem gunluk degeri, ustune spor yaparsam, su 4 gun de bile fark gordum. Bir de sabah ve oglen kalorinin cougunu alir, aksamlari az yersem, ustune 8den sonra yemezsem oalcak bu is. Wish me luck. Buraya yaziyorumki pressure hissedeyim, hadi bakalim. Resmimi de koyacagim, sonrasinda before ve after yaparim belki :))



Kilo 132 lb, hedef 122, deadline July 1st, mental status hopeful

Seyahat heyecanlari

Seviyorum NY'u artik, yasanilasi cok. Oyle denildigi gibi cok paraya da ihtiyac yok. Tadi cikiyor her turlu. Her butceye gore bulunuyor birseyler, broadway showa gidiliyor 150 yerine 40$'a mesela, sadece sabah 10da kalkip gitmek gerekiyor. Guzel bar, restauran bulmak cok kolay, heryer guzel bar resturant barla dolu, butceye gore ayarlamak mumkun.

Bu arada hep merak ettigim Maine'e gittik, kuzeyde, Canada'ya yakin. Zamanla super degildi, biraz soguktu hava ama. Airbnb sagolsun, okyanusa nazir, sobali, koca pencereli super bir evde kalkdik West Bath denilen sehirde, Portland'a yakin. Bol bol lobster yedik, lobster roll yedik. Hayatimda gordugum en beyaz sehirlerden biriydi. Universite sehrinde yasamis olmak, pekcok gocmenle hasir nesir olmayi getiriyordu Florida'da bile. New Hampshire, Maine bulundugum en beyaz sehirlerden. Orta dogu, latin, zenci gorulmuyor pek. Ama liberal beyazlar, sevecenlikle yaklasiyorlar ama aksani olan baska kimsenin olmamasi ilgin geliyor tabi.

Bu hafta Atlantic City'e gidip, casinoda takilma planlarimiz var. Onumuzdeki ay ise bir national parka gitmek. Senelerdir hala Las Vegas'a gitmedim. Ustune Grand Canyon bu kadar yakin, gorulesi. E bir de green-card beklerken yurt disina cikamamak var. Yoksa gonlumde yatan Virgin islands. Bir de senelerdir gitmeyi planlayip gidemedigim avrupa turu var. Ozellikle gormek istedigim Amsterdam, Prag, Roma ve Venedik.