15 Ağustos 2010 Pazar

Yine beeen!!! :) Yine depresif, yine ders calismamis, yine sabirsiz, yine muallakta, yine huzursuz, yine mutsuz, yine umutlu, yine yine yine. Epeydir mutsuzmusum ben dusununce, doktoranin son senesi olmasi mi, yada su bulundugum sevgili girdabimidir 1 senedir. Cabalamamya cabalarken, dusunmemeye cabalarken, sadece olani kabul edip dibe vurmak gerekiyor sanirsam. Bu caresiz bekleyisi kabullenmek, noldu sana mutlu ve gulen insan? Artik az mutlu az gulen, cok huzursuz cok depresif oldun. Ama boyle de kabullenip sevmeli kendini...Biliyorum gececek...Her gecenin gunduzu var! Var var var biliyorum! Hadi gunduz, hadi huzur mutluluk de gel artikkk! Aslinda bir 3 ay daha boyle olacagim sanirim, ta ki yeni hayatimi kurup birseyler sekillenmeye baslayana kadar, sadece dusunup kurmak olmuyor. Bekleyise devam...

11 Ağustos 2010 Çarşamba

Delice cabalamak!

Ask ne tuketici bir histir...Mutlu ask yoktur dedikleri cok dogruymus...Aslinda ask degilmis huzursuzluk kaynagi da o askin yarattigi ilgi arama, kaybetme korkusu, tutkusu, sevdaysiymis. Beklemekle kirilmazmis sabrin tasi, ummakla yorulmazmis yurek, yada cabalamakla patlamazmis patlar sanilan beyin. Donup bakiyorum asik oldugum 1 yil 3 aya...Once baslamasin diye cabaladim ben. Mantigim kabul edemiyordu, olmazdi, yapamazdik. Sonra ikna oldum, zaten bosa cabaymis ikna olmaya hazirmisim ki ben. Sonra bitmesin diye cabaladim, ikna etmem gerekti onu yaptim. Sonraysa tak dedi bir yerde, ne yapsam olmayacakti, anlamasi icin ayrilmak gerekiyordu. Ayrildim gerekeni yapip...Asikken, hala kokusunu cekmek isterken. Sonra aylarca, uzun uzun, delip gecen aylarca donmemeye cabaladim...Cunku yine uymuyordu mantigima. Tam 7 ay sonra gorup onu, yikildigimda anladim ki bosa cabaliyorum. Donduk...Birlikteydik...Ama kirilmislik vardi, ayrilik vardi, ayriliga alismislik, kizginlik ve donmeyi sindirememek, kabul edememek vardi. Cabaldim, durmadim cabaladim ayrilabilmek icin. Demek bana bagirdin o zaman terkediyorum seni, demek oyle ben yokum...Derken yine bosa cabaliyormusum, gidemedim hic, gidemedik hic. Sonra kabullendim asigim birakamam, birakmak istemiyorum, cabalarim dedim. O vazgecmisti artik...O ikilemde, ayrilmaya cabaliyordu. Onu tutmaya cabalamak dusuyordu banaysa. Ama cabalamak ne gereksizmis hepsi icin. Hala cabaliyorum ya su an, bile bile gerek olmadigini. Sadece cabalamamayi beceremiyorum ben. Mantigima soz gecirdigimde, kalbim cirpiniyor bir cabayla; kalbimi durdurdugumdaysa mantigim. Artik ben yoruldum cabalamaktan. Durur mu dersiniz? Vazgecebilir akisa birakabilir miyim kendimi? Tek dilegim var cabalamamak! Elleri bagli sadece izlemek istiyorum ben, bir kez olsun...Umarim basaririm. Hadi hayat madem ben kontrol edemiyorum seni, al sen yap ne yapacaksan. Ben yoruldum bekliyorum, ve insallah yarin ve daha sonraki gunlerde boyle dusunuyor ve yapiyor olacagim. Ilk kez pes benden!

3 Ağustos 2010 Salı


Bitti huzun yerine stres, endise ve sevince birakti. Yapcak cok is cok, hic istek yok icte. Yani soyle goz kapansa acilsa ve acildiginda hersey bitmis olsa. Cok kotu fena! Doktoranin en sonu dibe vurdugun an diyenlere inanmiyordum, inanmiyorsaniz inanin. Aynen ole oluyormus. Bu kisir donguden cikabilecek olmanin umudu var ama aman da aman. Off da pofff. Bitse de gitsek artik! Gidince hersey guzel olcak mi acaba? Kopmak korkutucu oluyor hep alistigin yerden, alistigin insanlardan. Tam 5,5 sene once ayni hislerle kopup gelmistim oysaki bu ellere. Demekki oraya gidince de alisacagim ve en kotusu ordan da kopacagim. Ayy Allah'im! Bitcek ama elbet birgun...Yerlesik hayata gecilcek ve belki icim bayilcak, ve ondan sikayet edecek olacagim.

Ya garip sey su hayat. Hep ayni seyi soyluyorum. Neyin nasil olacagini bilmemek, herseyi zaman birakip, ikintiya kaptirmak kendine ne sinir bozucudur yareppim. Tam diyorum bole olursa soyle olur, bole olmuyor, soyle olursa nolacaginin yasayip da gorcez diyip sil bastan yine. O kontrol edememe isi zor is, sinir bozucu, ve daha nice buna benzer duygu.

Haydi hayat surukle beni yine! Yine suprizlerle sasirt, kederlerle uz, asklarla hissettir, ozlemlerle yor, zorluklarla dibe vurdur. Hazirim galiba. Hazir olmaktan baska care yokki elde! Haydi zaman sen ak ge, del gec ben bekliyorum....