1) Olum korkutuymus. Olumden korkmam sanirdim, insan hic olumun kendisinden korkmuyormus, geride birakacaklarina, yasayamayacaklarina, yapamadiklarina yaniyormus.
2) Aile insanin hayatinda tek hakiki gercekmis, ne kadar kizarsan, arkadaslarini daha yakin hissettigini dusunsen de anliyorsunki, en cok ailen yanindaymis, icleri yanarmis senin acinla. Aile bir baskaymis.
3) Dostluklar cok onemliymis. Bazen birkac ayda kurulurmus, en kotu zamaninda gecelere sabahlara kadar yaninda olurlarmis, ama seni yalniz birakmazlarmis. Dostluk pek cok degerliymis.
4) Bazi dost bildigin insanlar dost degilmis, o da sorun degilmis, ne kadar ekmek o kadar kofte yapmaliymis.
5) Hayat dusunuldugunden kisaymis, yapilcak cok sey varmis, ben cok kiymetliymis, zaman cok kiymetliymis.
6) Bilmedigimiz pek cok hastalik varmis.
7) O hastaliklar dusunuldugu kadar uzak degilmis.
8) Hastaneye girmemeliymis insan, girince cikmasi zormus, ama girmezsen iyilesmesi de zormus haliylen.
9) 3-4 gunluk ilac yuklemesiyle cok su tuketmedigin takdirde bobrekler iflas ediyormus, oldukca hassas organlarmis, geri donusu cok da kolay olmayabilirmis, dikkat!
10) Yatilacak hastane iyi secilmeliymis. Eger firsat varsa, tek odada kalinmaliymis,
11) Hastaneden kapilan enfeksiyonlar da hayat karartici olabiliyormus.
12) Hastane, ilaclarin yan etkisi oyle birkac gune gecmiyor, haftalar, aylar suruyormus.
13) Normal haller, kosabilmek, yuruyebilmek, ise gitmek guzel ozel seylermis.
14) Anne gelince insan cok daha cabuk iyilesiyormus :)
15) Normal rutinlerden sikayet ederken, rutine donmek icin can atiliyormus.
16) 13 sayisi bana pek de yaramiyormus, belki ugursuzmus.
E de yeter, cok sey ogrenmisim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder