Cok uzun sure olmamasina ragmen kendi blogumu bulamadim:) Garip di mi? Yazisirken pek dikkat etmiyorum aslinda imla kurallarina am biraz daha ozen gostermeye calisiyorum blogda. 2 gundur Maryland'deyim. Gozumuzde oldukca buyuyen Ulusal Saglik Enstitusu'nde basladim 1 aylik calismama. Cok kalabalik labi bizim lablardan farki, oldukca eski bir yer. Aletleri oyle robotlu falan olmasa da oldukca iyi, gerci kristalografi makinesi robotluymus ama egitimini almadigim icin kullanamayacagim. Cinli, hintli cok, calisan Amerikalilar lab teknisyeni (burda manager, mudur diyorlar adina ama yaptigi labin duzenini saglamak), Rus, Cek, Polonyali... her ulkeden insan var gibi.
Ilk gece kaldigim yer 90 yasinda bir yasli teyze yaniydi, evi sineklerle dolu, mutfak kum tas, pas tutmus, banyoda karincalar cirit atiyordu. Iskence gibiydi resmen, neyse dunden itibaren bir postdoc'un evinde kaliyorum, ailesi gitmis, kendisi de yarin yola cikacak. Ama evi baska biriyle paylasmak zorunda kalacagim. Ilk kez ev arkadasim olcak, hem de erkek. Ilginc, ama ilk gece kaldigim yerden sonra bu evle bulmusa dondum, duzen, temiz carsaflar, temiz banyo-tuvalet, hatta alisveris yaptik, ev gibi iste, muthis mutlu oldum:) Ha tabi hergun 45 dk yuruyus mesafesinde olmasi dezavantaji ama napalim, olacak o kadar. Yani yururum ama icimden bir his bol bol kaybolacagim diyor, neyse belki selulitlerim gider, zayiflarim...:)
Sevgiliyle telde hatta yanyanayken bile anlasamazken, bu aralar iyiyiz, tabi daha 2 gun oldu, gerci sanki haftalardir boylemisim gibi bir his icimde. 23 gun kaldi sanirim, gun saymak kotu tabi, neyse cabuk geciyor zaman.
Arkadaslarimi ozledim sanki ucun sure gormemisim gibi, bazi seyle rgunluk rutine binmis biz de. Neyse guzel olacak, biraz partilere ara vermek, arabanin rahatligindan uzaklasip yurumek, baska yerde yasamak, sevgiliyi ozlemek, ozlenmek... Umarim mutlu gecer, cok ogrenerek ayrilirim.
Benim kisisel hallerim yanisira...Bugun 2 Temmuz, tam 16 yil once bugun yakilan Madimak Oteli biraz icimi acitmak da, suclularin ceza gormemeleri, devletin duyarsizligi, insanlarin kendinden farkli olana tahammulsuzlugu, hatta oyle bir tahammulsuzluk ki bu canli canli yakarak can almayi ici acmadan yapan bir kitleyi dusunmek yakiyor en cok canimi. Bir tek radikalde gordum haberlerini, hurriyet, milliyet bahsetmemisti bile. Yazik cok yazik.
Daha cok cok yazasim var ama simdilik bu kadar, bakalim bir daha ne zamana yazarim, gerci sikinti oluyor uzun beklemeler belki hemen yazarim. Kucucuk fare gordum olu, labin disinda, cizgi filmlerdeki kadar sevimliydi...Hadi ben gittim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder