Dun ise buram buram bunaldim yine:) Oysaki cumartesi yorgunlugunun ustune iyi gelmeliydi, ama su asosyal gecen 2 hafta oldukca canimi ciktigi icin evde gecen hicbir gunden mutlu olamaz oldum. Bu yuzden de ise geldigime pek sevindim, burdaki postdoclar eglenceli, tek yapmam gereken organizasyonla is disinda biseyler yapmaya itmeliyim burdakileri:) Herkes bir sakin, sesiz geliyor burda bana. Beli hep cilgin insanlarla takilip, parti parti kosturdugumuz icindir:)
Bugun deney sonuclarimi gorecegim, buldugum inhibitorlar kanserli hucreleri oldurebilmis mi? Cok heyecanli yada umutlu oldugumu soyleyemeyecegim ama ogrenince ne olursa olsun sevinecegim. Cikmazsa baska strateji gelistirecegiz, ilk fikir hucrelere elektrik vererek inhibitorlari hicre icine sokmaya yardimci olmak. Iskenceci gibi hissedecegim kendimi:) Cikarsa da hopalyip, ziplayacagim ve degisik derisimler kullanarak biraz daha data ve fikir elde etmeye calisagiz.
Bugun bir de canim arkadasimin dogum gunu, 5 yil her zaman yanimda olan, gurbeti gurbetlikten cikaran dostumun, iyiki var o:) Geri sayima devam kaldi 12 gun, pek de birsey kalmadi, biraz daha mutluyum, su deneyler icinde heyecanlamaya basladim. Hadi guzel haberlerle gelcem insallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder