Hic yalniz degiliz!

Olmus tam tamina 9 sene, yalniz yasayali, kisa sureli ev arkadaslari disinda. Aileden uzak, bambaska bir ulkede, bambaska bir dil, din, kultur, insanlar bambaska. Eeee epeyce sorun yasamak, yalniz hissetmek. Ilk geldigimde daha 23 yasindaydim, kucuk cocuk dencek yasta, ingilizce cat pat anliyorlarken, tutusturdular elime bir lab kitabi, genel kimya dersi vermem icin. Haydaa! Ben daha water diyorum garson anlamiyorum, adama nasil ders anlatacagim. Ilk ders kabustu, aslinda 1 sene boyunca butun dersler oldukca zordu. 3 gurup var haftada, 3 de ayni seyi yapiyor, Pazatesi gununu asarsam diger gunler kolay geciyor tecrubeden, ama bilmedigim birsey sorarlarsa offf off, bir de bilip anlatamamak var amanin :) Boyle gecti, hatta ratinglerim de hic fena degil ratemyprofessor.com'da. E cocuksun, aileden kopmussun, bir de su istiyorum anlamiyorlar yahuuu. Kola deil, sarap degil diyorum olmuyor. Votirrr, vatir, vasserrr!!! Olmuyor da olmuyor, abartmiyorum 5-6 sene mi aldi su derken derdi mi anlatabilmek!

wasser

Garip hikayeler geliyor aklima. Evde 2-3 kertenkele, gozunu sevdigimin Floridasi. Apartman gorevlilerini ariyorum, evde bisey var, kucuk, boyle yuruyor, yok bocek degil ne anacim bu kertenkelenin adi, diyorum "the smallest dinosour". Valla kostu geldiler anladilar herhal. Lizard bu arada bilmeyen ben gibi :)



Neyse boyle biraz uzuntu, keder, alisamamak, yalniz evde kalmalar,yatak altinda bicakla yatmalar, duyanda sokcam birine sancak, korkudan bisey de yapamam, daha bocek olduremiyorum, eve bocek giriyor ariyorum arkadaslari. E Turk cok Florida'da, gerci heryerde cok da orda yer kucuk, samimiyet artiyor.


Birkac sene aliskanlik sonrasi ohhh, cennet! Hayatimin en guzel gunlerini yasiyorum. Bir aile kuruyoruz kendimize dostlarda, oy o ne guzellik, ne yalniz hissetmek ne bisey. Hayatimin en guzel dostluklarini kurdum orda. 2 tanesini hicbirseye degismem hem de hic, onlarcasini ise dunyalara degismem :))

Geldik New York'a, offf sil bastan, yine yalnizlik, yine bunalim. Ama bugun baktim soyle bir, yine yalniz degilim, gul gibi her ihtiyacim oldugunda yanimda duran, dunyalar guzeli insanlar var etrafimda. Seviyorum insanlari, en cok iyilerini, dostlarimi. Onlarsiz dunya batsin be ya!!!
Bugun bana destegine dem vururken "I will support the shit of you, when you need it" dedi. Superdi!!! I love the the shit out of them all! :-*

“Friendship is unnecessary, like philosophy, like art.... It has no survival value; rather it is one of those things which give value to survival.” 
― C.S. Lewis,