Bitti huzun yerine stres, endise ve sevince birakti. Yapcak cok is cok, hic istek yok icte. Yani soyle goz kapansa acilsa ve acildiginda hersey bitmis olsa. Cok kotu fena! Doktoranin en sonu dibe vurdugun an diyenlere inanmiyordum, inanmiyorsaniz inanin. Aynen ole oluyormus. Bu kisir donguden cikabilecek olmanin umudu var ama aman da aman. Off da pofff. Bitse de gitsek artik! Gidince hersey guzel olcak mi acaba? Kopmak korkutucu oluyor hep alistigin yerden, alistigin insanlardan. Tam 5,5 sene once ayni hislerle kopup gelmistim oysaki bu ellere. Demekki oraya gidince de alisacagim ve en kotusu ordan da kopacagim. Ayy Allah'im! Bitcek ama elbet birgun...Yerlesik hayata gecilcek ve belki icim bayilcak, ve ondan sikayet edecek olacagim.

Ya garip sey su hayat. Hep ayni seyi soyluyorum. Neyin nasil olacagini bilmemek, herseyi zaman birakip, ikintiya kaptirmak kendine ne sinir bozucudur yareppim. Tam diyorum bole olursa soyle olur, bole olmuyor, soyle olursa nolacaginin yasayip da gorcez diyip sil bastan yine. O kontrol edememe isi zor is, sinir bozucu, ve daha nice buna benzer duygu.

Haydi hayat surukle beni yine! Yine suprizlerle sasirt, kederlerle uz, asklarla hissettir, ozlemlerle yor, zorluklarla dibe vurdur. Hazirim galiba. Hazir olmaktan baska care yokki elde! Haydi zaman sen ak ge, del gec ben bekliyorum....