Dus sokagi sakinleri dinliyorum, sakinlemiyorum. Icimde bir huzursuzluk yine, ne yapacagini bilememe, aslinda bilme de bilemiyormus gibi davranip su huzursuzlugun hosuna gitmesi gercigi. Insanin kendini tanimasi ne garip, yada ben garibim:) Birseyi anladim kendimle ilgili, yapamayacagimi bilmek dusunmek, hayir olmazlar muthis cekici kiliyor...Yani yapabilmek icin muthis bir cekim duyuyorum, sacmalik:) Ondan hep kendimi telkin etmem gerekiyor, istersem yaparim, yapabilirim ama gereksiz diye...Kahve icesim var, kahve dostum gelmedi henuz bakalim bekliyorum...