13 Kasım 2014 Perşembe

Huzun var bugun

Bugun zor birgun, aradan 17 yil gecmis ama ona ragmen zor birgun, genelde unutmayi tercih ettigim birgun... Bir cocugun, insanin en cok ailesine ihtiyaci oluyor, annesine babasina...Onlari kaybetmek kiriyor insanin kanadini, bir yarim kaliyor, yarali oluyor boyle. Belki mutlu bir cocukluk yasayamiyorsun, belki baban sorunlu oluyor, sorun yaratiyor ama oyle birseyki onun var olmasi, herseye degiyor, sevgisi oluyor icinde, gelip opuyor seni sariliyor sana unutuyorsun herseyi. Hatirlamiyorum babami cok, nadir hatirladigim sahnelerden gelip sarilip opmesi, cok ozluyorum onu, cook, anlatilmaz bir aci kapanmaz bir yara yoklugu. Hala babasi olen bir cocugun sahnesi icime isliyor, canim yaniyor, hic durmadi hic azalmadi canimin yanmasi. Sikligi azaldi birtek, daha az oluyor bu acilar ama hep oluyor ve biliyorum ki hep olacak. Unutmak kolay geliyor, unutuyor insan biraz, daha az dusunuyor, daha az  hatirliyor, daha az getiriyor aklina, ama o aklima geldigi andaki aci hic dinmiyor. Seni cok ozluyorum babamm!! Yoklugun cok zor! Birgun cocuklarim olsun istiyorum ve babasiz kalmasinlar, benim yasadiklarimi yasamasinlar, babalarin hicbirine hicbirsey olmasin. Seni cok seviyorum, hep hayatimin en buyuk acisi olarak kaldin, ozur dilerim seni hakkettigin kadar anmadigim, unutmaya calistigim icin :(

Bu sarki hep babami hatirlatiyor bana.

https://www.youtube.com/watch?v=l_9kgDt6494

Sen her aklima geldiginde bu cocuk gibi hissediyorum  kendime :(