Yarin bilimsel biseyler yazmak hedefim, bakalim biraz daha az duygusal olup yazacagim:D
Biraz daha ask ve askta kisisel deneyimlerden bahsedecegim bugun. Nobel odullu yazar Octavio Paz'in soyledigi gibi gercek ask icin gercek ozgurluk sarttir kanimca. Insanlar istedigi gibi davranabildigi, sinirsiz gonullerince hareket edebildigi surece duygularini baskisiz yasayabilirler. Milliyette okudugum bir yazida vardi kadinlarin hakki olan ozgurlugu alabilmek icin evlendikleri, daha rahat haraket edebilmek, sevdigiyle rahatca gezip tozabilmek icin. Tabi bu bizim gibi toplumlarda, uzucu baskiyla yonlendirilen duygular. Tabi bir de kulturun disinda, bireylerin yarattigi baski var duygular uzerinde; ben bunu yapmam, yapamamlar, bunu bana nasil yapabilirler, daha agirdan almaliyizlar, hepsi baskici ogretiler gibi gelir bana. Yazilarimdan sanki bunlari yapmiyormusum sonucu ciksa da, ben yapmis arada yapiyor bulunup da hata oldugunu gorenlerdenim, degisen degisme cabasi olanlardanim. Kadin oldugun icin ya da erkek oldugun icin belli kaliplara girmemeli insanlar, girenlerin yalnis yaptigini dusunenlerdenim ben. Sevgi sinirsiz yasanmali, insanlar hayatlarini yasarlarken duygularini da sonsuz gosterme, yasama cesaretinde olmali... Aski en cok yipratanlardandir ogurlugunun alinmasi, asigi ise degistirme cabasi yipratir. Degisim kacinilmazdir, yasadikca buyur, ogrenir, degismek ister ve degisir insan; guler, aglar, duser, kalkar, sever, nefret eder ve ogrenir insan. Iliskilerde sevgililerin biribirine gore torpulenmesi de kacinilmazlardandir. Ama bilinci degistirme cabasi, sevdigini niye sevdigini unutmak, bambaska bir insan yaratma cabasi dogru degildir, yapilamaz, yapilirsa mutlu olunamaz, olunsa da sonu gelecektir. O yuzden diyorumki; insanlar dugularini, sevgilerini, asklarini ozgurce, kalipsiz, endisesiz, degisme ve degistirme cabasiz, biraz daha kendi haline, zaman birakilarak yasamalilar. Amac mutlu olmak, haline birakmak, yasamaktan oteye gitmemeli...
